Modern ahşap çatılar, genellikle birbirine bağlanmış kiriş çiftleri veya prefabrike ahşap kirişlerle çerçevelenir ve truss bağlantı plakaları ile birleştirilir. Tarihi binalar ve kalas yapılar ise ana kirişlerle veya ahşap çatı makaslarıyla çerçevelenebilir. Çatılar, bina yalıtımı ve havalandırması açısından tasarımlarına göre sıcak, ılık veya soğuk olarak sınıflandırılabilir. Çatı eğimi veya dikliği, çatı kaplama malzemesi ve estetik tasarım gibi unsurlara göre belirlenir. Düz çatılar, aslında suyun akması için yaklaşık on derece eğimli olacak şekilde tasarlanmıştır ve genellikle kurak bölgelerdeki evlerde bulunur.
Yüksek rüzgar hızlarına maruz kalan yerlerde, özellikle siklon veya kasırga riski olan bölgelerde, çatı tasarımında en önemli mühendislik unsurlarından biri, çatının şiddetli fırtınalar sırasında yerinde kalmasını sağlamaktır. Çatının her bir bileşeni, yapının geri kalanı gibi, yüksek rüzgar kuvvetlerine karşı dayanıklı olmalıdır.
Bir beton kiremit çatı için İngiltere’de uygulanan bir şartnameye göre, kirişler 600 mm aralıklarla yerleştirilir, çatı çıtaları 300 mm aralıklarla dizilir ve tavan kirişleri ise 400 mm aralıklarla olur. Amerika Birleşik Devletleri’nde ise ölçümler hâlâ emperyal birimlerle yapılır ve çerçeveleme elemanları genellikle 16 veya 24 inç aralıklarla yerleştirilir.
Çatı çerçevesi, baca veya çatı penceresi gibi açılımlar için uygun şekilde kesilebilir. Bacalar genellikle “kriket” veya “eyer” olarak bilinen su makaslarıyla inşa edilir. Yanıp sönen elemanlar ise bacayla çatı malzemeleri arasındaki boşlukları kapatmak için kullanılır. İstanbul Çatı Ustası olarak, bu unsurları dikkate alarak çatılarınızı en iyi şekilde koruma altına alıyoruz.
